INDIEN IK JE DRAGEN KON Indien ik je dragen kon over de diepe grachten van je gesukkel en je angsten heen, dan droeg ik je uren en dagen lang. Indien ik de woorden kende om antwoord te geven op je duizend vragen over leven, over jezelf, over liefhebben en gelukkig
EEN BANKJE Zo, eens even rustig zitten op dat bankje in ’t plantsoen, kijken of ik voor een ander die erbij komt iets kan doen. Wellicht naar veel woorden luist’ren met een hart dat openstaat en wat vrede achterlaten als de ander verdergaat. Zo, eens even rustig zitten naast die
De wind waait met vlagen. Als de wind die waait met vlagen, zo verrassend waait de Geest, soms een storm met donderslagen, soms een stem: Wees niet bevreesd! Soms een vlam, een vonk van boven, soms een haard die laait van vuur, soms een lamp die uit kan doven, soms
DE WINTER IS VOORBIJ De winter is voorbij en zie de vogels wat zij doen: de vogels maken weer hun nestje klaar. Wat dood leek en verdord was, Is opnieuw weer stralend groen en dat gebeurt steeds weer opnieuw, elk jaar. De bomen krijgen bladeren, de bloesems komen uit: zo
Een lied voor Palmzondag Een voetstap gaat nog steeds de wereld door Uw intocht, Heer, is geen voltooid verleden U wilt aanwezig zijn in onze steden en trekt in ieders hart uw eeuwig spoor. U kiest voor eenvoud tegen overdaad Een ezel is het teken van uw vrede Geen macht,